Forum klasy 3c gim41Poznań

aaa4

Neron wybuchnal poteznym smiechem, az dygotalo jego otyle cialo, a z oczu poplynely lzy. Na podstawie samych podejrzen nigdy chetnie nikogo nie skazywal na smierc, a co dopiero swoich przyjaciol.

-Alez Minutusie! - powiedzial z wyrzutem, kiedy wreszcie mogl wydusic z siebie glos - przeciez judaizm sam w sobie nie jest niczym wstydliwym! Chyba wiesz, ile dobrych rzymskich rodow ma domieszke zydowskiej krwi! Chocby przez pamiec dla mojej ukochanej Poppei nie moge uwazac Zydow za ludzi gorszych od innych. Dopuszczam ich tez do stanowisk panstwowych, choc w pewnych granicach. Procz tego za moich rzadow wszyscy ludzie sa rowni, czy to Rzymianie czy Grecy, czarni czy biali. A wiec z Zydami tez wytrzymam.

-Gdyby to bylo wszystko, i tak nie odwazylbym sie ani tobie, ani innym przyjaciolom przedstawic swojej zony! - wstalem z posadzki, udajac zawstydzenie. - Jest jeszcze gorzej - moja zona wywodzi sie z niewolnikow! Jej ojciec i matka byli biednymi wyzwolencami matki Klaudiusza, Antonii, twojej babki. Dlatego dostala takie imie: Klaudia. Chyba rozumiesz, ze wstydze sie jej pochodzenia?! Moze przez pamiec babki Antonia chciala podarowac chlopcu jakies drobiazgi na pamiatke? Dodatkowe imie, Antoniusz, dalem synowi na prosbe Klaudii.

-Ale mimo wszystko - ciagnalem rozgoraczkowany - ten zapis testamentarny zaskoczyl mnie calkowicie. Sadze, ze spowodowany jest czysta zlosliwoscia Antonii, ktora chciala sciagnac na mnie twoje podejrzenia. Wiedziala, ze wydalem Scewinusa, Pizona i innych, chociaz nie przypuszczala, gdy pisala testament, ze w trosce o twoje bezpieczenstwo, nekany wyrzutami sumienia, zadenuncjuje ja sama. Doprawdy, ani troche tego nie zaluje!

Neron zmarszczyl brwi i zastanawial sie chwile. Zauwazylem jego wahanie, wiec szybko ciagnalem:

-Najlepiej od razu sie przyznam, ze czuje pewne zainteresowanie religia zydowska. Nie jest to przestepstwo, choc na pewno nie przystoi memu stanowisku. Niewiastom ta religia bardzo odpowiada. Moja zona jest bardzo uparta i zmusza mnie, bym towarzyszyl jej do synagogi Juliusza Cezara. Bywaja tam i inni Rzymianie. Czlonkowie tej synagogi gola brody, ubieraja sie jak przyzwoici ludzie i chodza do teatru. Jednemu z nich przytrafil sie w cyrku przykry przypadek: zrzucono go na arene na pozarcie zwierzetom, poniewaz byl Zydem. Moze sobie przypominasz?!

Przymilnie sie usmiechalem, lecz Neron nie odpowiadal usmiechem.

-Moze bym ci uwierzyl - powiedzial - lecz tak sie dziwnie zlozylo, ze Antonia opieczetowala i poswiadczyla testament ponad pol roku temu. Wtedy nawet nie mogla przypuszczac, ze bedziesz zdrajca!

Zrozumialem, ze musze wyznac wiecej. Bylem na to przygotowany, jak rowniez na to, aby najpierw kluczyc i krecic, aby zwiekszyc podejrzenia Nerona. Byl swiecie przekonany, ze wszyscy zawsze cos przed nim ukrywaja. Wtedy wzbudzalem w nim najwieksze zaufanie, gdy pozwalalem mu mniemac, ze stale usiluje go oszukac.

Wbilem wzrok w ziemie i szuralem butem o mozaike na posadzce; przypadkowo przedstawiala ona Marsa i Wenus uwiezionych przez Wulkana w sieci z miedzianego drutu. Scena jako zywo odpowiadala sytuacji, w jakiej sie znalazlem. Zaklopotany pocieralem dlonie i ani slowa nie moglem wykrztusic.

-No wydus to wreszcie z siebie - ryknal Neron - albo zaraz sciagne ci z nog te nowiutkie purpurowe buciory! Chyba nie watpisz, ze senat bardzo by sie ucieszyl!

-Cesarzu! - zawolalem. - Wierze w twoja subtelnosc